Boutique
Affichage de 55–63 sur 65 résultats
-
Revista VT n°5 – Poesia occitana d’ara (2)
3,00€Jòrdi Blanc, Franco Bronzat, Sèrgi Carles, Anna Isac, Francés Gasanhas, Carles Nogaret, Joan Ives Roier, Joan Luc Sauvaigo, Alem Surre-Garcia, Joan Pèire Tardiu.
-
Revista VT n°4 – Poesia occitana d’ara (1)
3,00€Sèrgi Bèc, Ives Roqueta, Peir Andreu Delbeau, Felip Gardy, Joan Larzac, Rotland Pecot, Joan Maria Petit, Joan Bernat Vaselhas, Ramon Busquet, Marcèla Delpastre.
-
Revista VT n°1 – Occitània al sègle XIX
3,00€La pensada politica occitana al sègle XIX. La Comuna de Marselha. Los dròlles de las fargas de La Sala.
-
Mistral ou l’illusion
13,50€Contre le mythe et l’hagiographie, Robert Lafont renouvelle l’approche de l’homme, de ses choix politiques et de son oeuvre. Un éclairage lucide sur la portée et les limites de la renaissance occitane du XIXe siècle.
-
Nani Monsur
5,00€Lo « Nani Monsur » de l’autor es dialectic coma es critic. Robert Lafònt i crosa l’espingòla. Enfronta las idèas e que la melhora ganhe. Mas a cada prat batalhièr sa tèla de fons. Aicí la natura de la societat occitana a bastir.
-
La tèrra deis autres
6,50€1956 : un apelat de Marselha es mandat en Argeria. Vida de casèrna, gardian de faro, puèi afectacion dins un comandò. Aquo’s pas que l’abans-tast d’un roman d’accion, pel bled e dins la casbà d’Argièr, que se despartís pas jamai d’una amira politica.
-
Occitans sens o saber ?
6,50€Consí òm pòt prene consciéncia de son occitanitat ? Perqué la far nòstra e la defendre ? E qué vòl dire ? Sens jamai s’amagar darrièr sa fonccion o son saber, sociològa e militanta, Maria Clara Viguièr assaja d’o desrambolhar tot.
-
Escrichs
10,00€Una tièra d’articles pareguts de 1955 a 1975. Que s’agigue de filosofia, de teatre, de cinemà, d’istòria politica, d’etnologia, de sociologia, de literatura, de lenga e de cultura, o de Provença, Pèire Pessamèssa fa pròva de la pus granda libertat.
-
Lo peis de boès dins lo metrò
5,00€La vila, lo metrò, l’impersonalitat de l’administracion e l’irresponsabilitat de totas las ierarquias. La molonada e la bolegadissa : Parisencs e provincials, Occitans, Negres e Arabis, adaptats o pas. Lo derisòri de l’òme, de sos objèctes e de sa sentimentalitat.