Sélectionner une page

Boutique

Affichage de 1–9 sur 30 résultats

  • Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan

    Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan

    48,00

    Ce dictionnaire rassemble les formes centrales et variantes du languedocien aussi bien hérité que moderne, en abordant tous les champs lexicaux, pour répondre à tous les publics en demande d’une langue plus normée, selon le niveau de leurs écrits.

  • La crisi Catalana una oportunitat per Euròpa, La crisi Catalana, Carles PUIGDEMONT

    La crisi Catalana

    14,00

    « La crisi catalana es una crisi europèa, e pas sonque espanhòla. Met l’Union europèa a l’espròva e l’obliga a demostrar s’es dispausada a situar los interèsses dels ciutadans als dessús d’unes de sos Estats membres. »

    – Carles Puigdemont –

  • Cansos planhs e sirventes

    12,00

    Né à Castres en 1924, Gaston Puel vécut dans son pays natal, l’Albigeois et le Castrais, qu’il dénommait avec fierté et délectation « le comté de Toulouse ». Il fut libraire, et éditeur des plus grands : Tzara, René Nelli, Joë Bousquet, René Char, Guillevic, Michel Butor, etc.

  • Portulan

    19,00

    Portulan I, aquò’s l’encontre apassionat d’un Occidental amb l’Autre, l’Afganistan rufe, amb sa sensualitat, lo rafinament despolhat de sos pòbles e de sos desèrts. Portulan II, dempuèi la misèria e los enebriaments de las Índias, seguís los camins dels Imalaias, cap a Ladakh, lo Tibet occidentau.

  • Diccionari d’expressions e locucions Occitan

    29,00

    Lo suc e lo chuc de la lenga. Aqueste diccionari recampa mai de 6000 expressions e locucions, per la màger part jamai enregistradas, culhidas al prèp de locutors que dempuèi pichons an pas jamai quitat d’utilizar lor lenga mairala.

  • Lo Princilhon

    15,00

    « Una estranha votz pichonèla me desrevelhèt. Me fasiá : « Se vos plai… dessenha-me un moton ! » Me quilhèri coma folzejat pel tròn. Me freguèri plan los uèlhs. Regassèri. E te vegèri un omenet, quicòm d’extraordinari, que m’espiava grèvament. »

  • L’òme que plantava d’arbres

    19,00

    A l’occasion d’una longa escorreguda a pè dins un airal desèrt e enermassit de Provença Nauta, l’autor encontra un pastre solitari que plantava d’arbres, d’arbres a milierats.

  • L’Arbre de mèl

    12,00

    Tous les grands amoureux, mozarabes et troubadours, mystiques d’Orient et d’Occident, n’ont-ils pas évoqué l’amour comme un feu dévorant ? L’amour ici encore, en tradition vivante, danse comme une flamme. Mais c’est du four d’un poète alchimiste qu’il lance ses incendies.

  • Los tres gendres del paure òme

    13,00

    « L’istòria es de las pus polidas, comola d’images e de personatges magics… Aquò’s règla quasiment generala que los contes se devon acabar dins lo bonur del protagonista principal. Amb aqueste, non : es dins lo big sleep de la mòrt que tot se clava… »